Weg kwijt

Ik sta stil.
De weg die ik insloeg, loopt dood.

Ik kan hier niet verder.
Ik zal een eind terug moeten.

Waarom is mijn Weg
zo moeilijk te vinden?

Voor ik aan de Tocht begon,
kreeg ik instructies mee:
volg uw eigen kompas,
hou hoofd, hart en buik
in balans.

Dat is makkelijker gezegd, dan gedaan.
Hoe doe ik dat, elke dag opnieuw?
Dat lukt mij niet zo goed.
Soms neemt mijn hoofd de leiding,
dan weer mijn hart of mijn buik.

Ik moet nog veel oefenen,
maken dat mijn kompas werkt,
vooraleer ik verder ga.

Dat kan ik alleen zelf doen.
Op deze Tocht kan niemand mij helpen.

Steun kan ik wel krijgen.
Buiten staan er enkelen te supporteren.
Zij geloven dat ik het kan.
Daar ben ik Dankbaar om.
Ik geloof ook dat ik het kan.

(78)