Eindigheid
Ik zie de tekenen, het ouder worden, het einde van ons Aardse leven. Het wordt zichtbaar, tastbaar, voelbaar. Het vervult me niet met angst.Mijn eindigheid is een feit, een gegeven dat ik kan aanvaarden. Zal ik toekijken tot het zover is? Of zal ik volop leven, het leven omarmen met alles wat ik in me…
Leven
Er is niet alleen ik en jij.Er is veel meer wij. Er is geen wij en zij, we zijn allemaal mensen. Er zijn niet alleen mensen, er zijn ook planten en dieren mineralen rivieren, bergen en dalen, zeeën en oceanen, Hemel en Aarde en wij daartussen. Er is zon en maan en sterren, hele melkwegstelsels…
Weinig zin
Ik heb niet zoveel zin om naar binnen te gaan. Liever blijf ik buiten staan. Er is meer afleiding, zoveel te doen, zoveel te zien. En ik kan kiezen om alleen leuke dingen te doen en te zien. Waarom zou ik dan naar binnen gaan? Ik weet wel waarom,maar ik heb zo weinig zin. Weerstand…
Kinderlijk
Kinderlijk ben ikin de ogen van wiehet Kind in zichzelfheeft afgezworen. Kinderlijk vind ik mezelf als ik hunker naar erkenning en graag veel grootser zou willen zijn. Kinderlijk voel ik mezelf als Groten dezer Aarde met weelderige Taal gesproken Wijsheden tevoorschijn toveren. Kinderlijk ben ik van bij geboorte nooit meer afgezworen. Kinderlijk blijf ik zolang…
*Tangara’s van het Westen
Ze kwamen mij opzoeken, de Tangara’s van het Westen. Sommigen kwamen nieuwsgierig dichtbij, anderen bleven voorzichtig op een afstand. Ze wilden me iets vertellen, maar ik hoorde ze niet. Soms ben ik doof. Ik luister niet goed. Ze komen terug, telkens weer. Ik probeer te luisteren, niet doof te zijn. Maar ze zijn zo schuchter…
Woorden uit het hart
Ik zal niets veranderen aan wat ik schrijf, aan wat mijn hart door mijn pen naar buiten drijft. Er is niets dat beklijft zo hard dan de woordenop papier. Ik laat ze hier. Ik blijf maar luisteren naar wat het wil vertellen, me vergezellen met woorden die soms niet rijmen en soms toevallig wel, juist…
Binnen en Buiten
Beste Boom, Het is lang geleden, dat ik hier bij jou op een bankje zat. Een nieuwe Koning veroorzaakte tumult en ik was genoodzaakt jou voorbij te wandelen, niet stil te staan, laat staan op deze bank te gaan zitten. Ook nu weet ik niet goed of ik hier mag zitten, maar ik doe het…
Sluiers opgelicht
Ik heb een afspraak op een oneindig Eiland met de onpeilbaar diepe Zee. Ik kijk in de verte naar waar het water de hemel raakt. Er hangen sluiers, ondoordringbare sluiers die ik niet kan oplichten. Ik vraag om raad. De Zee weet waar het om gaat. De Zee toont een Oud Verhaal, een ver verleden,…
Essentie
Mijn Boom, natuurlijk ben je niet van mij. Je bent van de Aarde en de Zon. Vergeef me het gebruik van een bezittelijk voornaamwoord. Beschouw het als een koosnaampje. Ik kijk naar jou en zie het leed dat je hebt geleden, de opsplitsing van jouw stam, in vier aparte sterke stammen. Alsof je vier levens…