Categorie: Pelgrim

Zelfbeeld

Onderweg in weer en wind en ook de zon. Straling kan ik gebruiken, verwarmd van binnen en van buiten. Hier ben ik dan, ik sta voor mij, ik zie mij voor het eerst zoals ik ben, echt, niet uitgevonden, zonder imago, enkel het beeld van mezelf in verbinding. Hoe warm is dat? Hoe goed dat…

Door nikol 17 augustus 2021 Uit

Ongeduld

Er is veel meer. Dat weten we. Waarom zijn we zo beperkt met onze zintuigen, met ons brein, een brein dat er nog niets van begrijpt? Hoelang nog ploeteren in dit lichaam? Hoelang nog worstelen met dit brein? Waar is de gebruiksaanwijzing? Wanneer zullen we ze eindelijk goed en op de juiste manier kunnen gebruiken?…

Door nikol 6 augustus 2021 Uit

Bestaansrecht

Mijn Boom, ik ben een deel van jou. Jij bent een deel van deze omgeving. Hoe zou ik kunnen leven, zonder deze aanwezigheid, deze verbinding? Als dat er niet is, besta ik niet meer. Wij zijn een geheel. Als ik niet besta zonder het geheel, bestaat het geheel dan wel zonder mij? Dat is een…

Door nikol 3 augustus 2021 Uit

Advies

Mijn beste Boom, ik heb Uw advies nodig. Geef me een sein. Wat heb ik te doen? Opperhoofd worden? Of beter Raadgever? Dat ligt mij wel, Raadgever zijn, vanop de lijn. In de verte woedt een onweer. Moet ik daar naartoe en de Storm trotseren? Of kies ik beter de zonnige kant, daar waar ook…

Door nikol 1 augustus 2021 Uit

Dichtgeslibd

Donkergroene slierten drijven in een poel van zwarte smurrie. Het stinkt. Waarom ben ik hier? Hoe ben ik in deze donkere, dode plaats terechtgekomen? Nee, ik probeer niet te vluchten, te doen alsof het er niet is. Ik zet mij erin en onderzoek de bodem, het water, de oever. Ik zie wat er gaande is.…

Door nikol 30 juli 2021 Uit

Dansende Draken

De vrieskoude lucht zuivert mijn longen, bijt in mijn wangen en onthult een wereld in bewaring. Ik stap behoedzaam binnen, begroet er de waterwezens, die kortstondig in ijselfen transformeren. Ik ontmoet de Oude Reuzen, sommigen gebarsten, omvergevallen, maar niet aflatend zorgend voor nabestaanden en hun omringende gemeenschap. In mij ontpopt de vreugde van Dansende Draken…

Door nikol 16 mei 2021 Uit

Stilteplaats

Er is een plaats in stilte hier, waar alles samenkomt. Er is geen plaats waar jij en ik zich beter kunnen voelen dan hier in dit zachte glooiende stilteveld vanbinnen. Er is geen andere manier waarop wij in vertrouwen aanwezig kunnen zijn. Die plaats is hier, hier diep vanbinnen. Luister naar die zachte Stem, die…

Door nikol 13 februari 2021 Uit

Zachte diamanten

Gloed en warmte overvalt mij na een miezerzachte regenwandeling. Het koele tintelen van mijn wangen, regendruppels die als diamanten overal blijven hangen en elk grassprietje eren. Zelfs de dunne ijzerdraad aan de grens van het domein wordt een feestelijke guirlande. Ik zal geen ogenblik langer verlangen naar meer dan hier aanwezig zijn, in alle glorie…

Door nikol 13 februari 2021 Uit

Eindigheid

Ik zie de tekenen, het ouder worden, het einde van ons Aardse leven. Het wordt zichtbaar, tastbaar, voelbaar. Het vervult me niet met angst.Mijn eindigheid is een feit, een gegeven dat ik kan aanvaarden. Zal ik toekijken tot het zover is? Of zal ik volop leven, het leven omarmen met alles wat ik in me…

Door nikol 8 november 2020 Uit

Leven

Er is niet alleen ik en jij.Er is veel meer wij. Er is geen wij en zij, we zijn allemaal mensen. Er zijn niet alleen mensen, er zijn ook planten en dieren mineralen rivieren, bergen en dalen, zeeën en oceanen, Hemel en Aarde en wij daartussen. Er is zon en maan en sterren, hele melkwegstelsels…

Door nikol 3 oktober 2020 Uit