Tijgervel

24 februari 2019 Uit Door nikol

Ik zit samen met mijn Tijger
in het gras, in de zon.
Hij ligt naast mij te waken,
terwijl ik langzaam
over zijn rug streel.

Zijn vacht is zo zacht
en toch zo ondoordringbaar sterk.

Hoe zou het zijn
om in zo’n pracht van een vacht
te mogen leven?

Veilig, beschermd, warm vanbinnen,
bestand tegen onheilskreten,
onweersbuien en andere
on-beminnelijkheden.
Omringd door een zachte kracht,
met strepen in,
lijnen die begrenzen,
tot hier en niet meer verder.

De Tijgervacht
is vriendelijk en zacht,
beschermt en
bakent af.

Ik hul mij in een Tijgervel
en voel de zachte kracht,
getekend en omlijnd,
waar ik begin
en al wat buiten mij is
eindigt.

(71)