Dichtgeslibd

Donkergroene slierten
drijven in een poel
van zwarte smurrie.

Het stinkt.

Waarom ben ik hier?
Hoe ben ik
in deze donkere,
dode plaats
terechtgekomen?

Nee,
ik probeer niet
te vluchten,
te doen alsof
het er niet is.

Ik zet mij erin
en onderzoek
de bodem,
het water,
de oever.

Ik zie wat er gaande is.

Ergens is een bron,
die niet meer stroomt.

Dichtgeslibd,
verstopt.

Ik tast en zoek
tot ik een harde steen voel.

Ik wrik en trek
tot hij in beweging komt.

Als een kurk
uit een fles,
plopt hij eruit.

Helder water borrelt
over me heen.

Ik juich en laaf mij
aan de vrijgekomen

Bron.

(44)